Historia młynków z Remscheid cz.2

Rozpowszechnienie młynka do kawy w Niemczech uratowała cykoria. Kawa w 18 wieku okazała się na terenie opisywanym zbyt droga dla powszechnego użytkownika - mogła sobie na nią pozwolić tylko burżuazja. Kawę uratował jej substytut - cykoria. Po przeprowadzeniu różnych eksperymentów w Brunszwiku około 1760 roku ruszyła produkcja kawy z cykorii. Wkrótce w całych Prusach powstały plantacje i fabryki przetwarzania cykorii - produkt był bardzo tani dzięki czemu wrosła liczba pijących "kawę".

W wyniku blokady kontynentalnej Napoleona z 1806 roku wymierzonej przeciwko Anglii zostały całkowicie odcięte dostawy kawy do Europy. Cykoria dzięki Niemcom stała się najbardziej popularnym napojem XIX wieku. Była zdrowsza w spożywaniu i tańsza niż kawa, która była bardzo droga. Substytut wpłynął także na rozwój produkcji młynków także w Remscheid. Pomimo blokady kontynentalnej działalność kupców rozprzestrzeniających "kawę" i młynki z terenów Bergisch w latach 1801-1806 była dość rozległa. Na obszarze Bergisch kwitnie handel młynkami do kawy tzn. cykorii - duża część rynku zbytu to Ameryka ponieważ handel z Francją i Anglią spowodowany wojnami napoleońskimi jest mocno ograniczony. Według zapisków z 1820-1830 r. w gminie Remscheid było 27 wytwórców młynków do kawy i 22 czeladników.

Omar Lehnartz (ur 1875) założył w 1925 r

firmę Lehnartz & Cie w Hohenhagen produkującą młynki.

W latach 1833-1870 liczba wytwórców młynków do kawy w Remscheid wzrosła do około 40 i można mówić o monopolu. Do rozpowszechnienia młynków przyczyniły się szczególnie praprawnuki Johanna Petera Lehnartza - bracia Carl August (ur. 1827, zm. 1903) i Albert (ur. 1837, zm. 1917) Lehnartz.

Obaj założyli w 1867 r. własną firmę w Bliedinghausen. Podczas gdy firma Albert Lehnartz istniał tylko do przełomu wieków to firma Carl August Lehnartz istnieje do dziś. Początkowe logo firmy nie zostało zarejestrowane w urzędzie patentowym ale po przejęciu w 1890 firmy Petera Arnolda Kotthausa - znak graficzny "czerwony kogut" został zmodyfikowany a napis P.A.KH. zastąpiony C.A.L. i powstało logo firmy. 

Młynki te były rozprowadzane przez firmę wysyłkową Kissling & Möiimann  w Jserlohn do Polski i Rosji.

Z czasem do lokalnej, rodzinnej tradycji "wkradli" się przyjezdni wytwórcy. Jednym z nich, który odegrał większą rolę w produkcji młynków do kawy poprzez założeni pierwszego mechanicznego warsztatu (fabryki) młynków do kawy był Michael Friedrich z Hesji - firma E.RE.KA działała do lat 50-tych XX wieku. Znakiem rozpoznawczym był lew stojący przednimi łapami na młynku do kawy.

W 1860 roku przybywa do Remscheid Peter Dienes, który początkowo jako pracownik firmy Wiebel a potem poprzez (Wiebel Eisenkaffeemühlen" w Remscheid-Bliedinghausen) jej przejęcie w 1869 roku rozpoczyna historię jednej z najbardziej znanych wytwórni młynków do kawy. Po śmierci ojca jego synowie Friedrich i Peter Gottlieb  wybudowali fabrykę i kontynuowali produkcję - młynki są sprzedawane w całej Europie i USA.

Poza obszarem Remscheid znaczący w XIX wieku producenci młynków do kawy działali na terenie Märkischswestfälis w Westfalii. Na przykład w latach 1824/25 w Enneper Straße rzemieślnik Peter Nieland i w Hagen Heinrich Wilhelm Göbel w 1834 r. W późniejszych latach Theodor August Harhauas w Hagen a w Jserlohn przedsiębiorstwo Kissling & Mölimann oraz oraz firma Roberta Zassenhausa w Schwelm. Firma Roberta Zassenhaus przestawiła obecnie swoją produkcję głównie na młynki do pieprzu. Na zewnątrz regionu Bergisch-Märkisch firma Leimbrock w Saksonii jest również godna uwagi jako producent młynków do kawy.

Leinbrock

Zassenhaus

Harhaus